آسمانهای هفتگانه و زمین و کسانی که در آنها هستند همه تسبیح او می گویند ، وهرموجودی تسبیح وحمد اومی گوید ، ولی شما تسبیح آنها را نمی فهمید . او حلیم و آمرزنده است.
سوره اِسراء / آیه44 تفسیر نمونه ، ج12 ، از ص 133 تا 135
در آیات مختلف قرآن سخن از تسبیح و حمد موجودات عالم هستی در برابر خداوند بزرگ به میان آمده که شاید از همه صریح تر آیه مورد بحث باشد که بدون هیچ گونه استثناء همه موجودات عالم هستی ، زمین و آسمان ، ستارگان و کهکشانها ، انسان ها و حیوانات و برگهای درختان و حتی دانه های کوچک اتم را در این تسبیح و حمد عمومی شریک میداند. قرآن می گوید عالم هستی یکپارچه زمزمه و غوغاست ، هر موجودی به نوعی به حمد و ثنای حق مشغول است ، و غُلغُله ای خاموش در پهنة عالم هستی طنین افکنده که بیخبران ، توانایی شنیدن آن را ندارند ، اما اندیشمندانی که قلب و جانشان به نور ایمان زنده و روشن است ، این صدا را از هر سو به خوبی به گوش جان میشنوند . جمعی معتقدند که همه ذرات موجودات این جهان اعم از آنچه ما آن را عاقل میشماریم یا بیجان و غیر عاقل ، همه دارای یک نوع درک و شُعورند ، و در عالم خود تسبیح و حمد خدا میگویند ، هرچند ما قادر نیستیم به نحوه درک و احساس آنها پی ببریم و زمزمه حمد و تسبیح آنها را بشنویم.آیاتی مانند 74 بَقَره «« بعضی از سنگها از ترس خدا از فراز کوه ها به پایین می افتند. »» و آیه 11 فُصِّلَت «« خداوند به آسمان و زمین فرمود از روی اطاعت یا کراهت به فرمان من آیید ، آنها گفتند ما از درِ اطاعت می آییم»» را میتوان گواه بر این عقیده گرفت
.
:جستجو
